Pizzapuntjes
Regelmatig spreek ik cliënten die mij vertellen dat ze echt ziek zijn van de angst of de stress. Dat het zo in hun lichaam is gaan zitten dat ze niet meer verder kunnen. Het verschilt natuurlijk per persoon hoe deze situatie is ontstaan en ook hoeveel hulp iemand nodig heeft. Behandeling bestaat vrijwel altijd uit het stoppen van vermijden van angstige of stressvolle situaties. Door uit de weg te gaan waar je zo bang voor bent voel je op korte termijn opluchting en minder spanning. Maar op lange termijn zorgt vermijden alleen maar voor meer angst.
Als ik het zo vertel klinkt het best logisch en simpel. Vaak voel ik ook waar de stress in het lichaam van degene in mijn kamer zit, waardoor ik beter kan helpen. Maar dat is natuurlijk niet helemaal hetzelfde als wanneer het om je eigen stress gaat. Uiteraard ken ik ook angst en stress in mijn leven, zoals iedereen. En dat is ook okay (en niet fijn). Maar een paar weken geleden zei ik tegen mijn man ‘nu voel ik me echt letterlijk ziek van de stress, zo voelt dat dus’. Ons huis stond te koop en na de bezichtigingen moesten we wachten of er een bod zou komen en of het huis verkocht zou worden. Dit duurde een aantal weken. Totale machteloosheid dus, gewoon afwachten, het komt wel goed zei onze makelaar. Het grappige was dat mensen om mij heen mij ook probeerden te helpen met dit soort ‘maak je geen zorgen, het komt wel goed’-zinnen. ‘Je weet toch hoe de huizenmarkt nu is, dat wordt zo verkocht!’. Precies wat niet helpt eigenlijk en wat mensen toch vaak geneigd zijn om te doen. Want met mijn denkbrein wist ik heel goed dat het wel goed komt, maar mijn angstbrein liet mijn lichaam op volle toeren in de stress zitten.
Mijn geluk was dat ik de ademhalings- en gedachtenoefening (mindfulness) en het even rennen met de hond al zo in mijn systeem heb zitten dat ik regelmatig ook mijn aandacht ergens anders op kon richten. En tijdens mijn werk heb ik überhaupt geen tijd om aan een te koop staand huis te denken, dus dat werkt ook. Daarnaast zat ‘gelukkig’ ook mijn man in de stress (overigens niet zo alles overspoelend als ik), dus we konden het ook delen met elkaar en dat hielp.
En ja, na een paar weken stress was de handtekening gezet en de bedenktijd voorbij. Dezelfde dag zijn we met het gezin uit eten gegaan, onze jongens hadden hun zinnen gezet op de pizzapuntjes van De Walrus, wat fijn om dat moment te vieren en te merken wat tijd doorbrengen met je dierbaren doet.
De mensen die bij mij komen zitten doorgaans al heel wat langer in de spanning en dan is de cirkel doorbreken iets dat wat meer vraagt dan pizzapuntjes alleen. Maar weet dat de cirkel doorbroken kan worden. Het is hard werken én na de eerste stap, waarin je meestal leert stil te staan bij wat er zo naar voelt, zal je merken dat het anders wordt. Ik help je daar graag bij!
